13 juni 2013: Custer -> Buffalo

En weer maar eens vroeg op vandaag.

Na het ontbijt wordt de auto ingeladen en vertrekken we richting Wind Caves. Dit zou op de route naar Buffalo liggen, maar straks zal blijken dat ik me daar toch ergens misrekend heb. We komen om 08:55 aan bij de grotten en zien een groepje mensen buiten voor de inkomdeur staan. Volgens internet gaat het open om 08:00 maar blijkbaar klopt ook dat niet. Het is nog even wachten tot 09:00 stipt wanneer de deuren opengaan en een ranger met vlag onder de arm naar buiten komt. Blijkbaar wordt de vlag hier iedere morgen opnieuw gehesen. Alleen het trompetgeschal ontbreekt nog om mij aan mijn jonge jaren in Brussel te herinneren.

We hebben keuze uit drie routes door de grotten en nemen deze die 1:15 uur duurt (gewoon omdat dit de eerste is die vertrekt. De andere rondleidingen vertrekken een uur later.)

Onder begeleiding van een ranger dalen we 70 meter onder de aardoppervlakte door verschillen soms wel erg smalle en lage gangen. Onze restaurantuitbater van gisterenavond kan hier maar best wegblijven, wil hij niet vast komen te zitten ;)

Het is een grot zonder stalactieten of stalagmieten omdat er bijna geen water doorsijpelt. Wel zijn er, wat de Amerikanen 'boxrocks' noemen aan het plafond. Ik hoop dat de foto's gelukt zijn en dat het duidelijk wordt wat daar mee bedoeld wordt.

Tegen kwart voor elf zien we weer het zonlicht en kunnen we verder rijden richting Buffalo... denken we. Maar de navigatie leidt ons terug naar Custer (32 km). Bestemming nog eens opnieuw ingegeven, maar zelfde resultaat dus zit er niets anders op dan terug te rijden. In Custer aangekomen ontdek ik waar ik mij misrekend heb: Op de weg naar Buffalo komen we langs de Jewel Caves en niet de Wind Caves.

Maar goed, wij rijden verder en plannen een kleine omweg via de Devils Tower. Dit is de rots die Tom (testerom) Waes heeft beklommen. We krijgen - in tegenstelling tot eergisteren - een afwisselend landschap voorgeschoteld en rijden Wyoming in.

In Sundance worden een paar warme broodjes gekocht in de Subway en net buiten de stad staat een richtingsaanwijzer naar een picknickplaats. Meestal liggen die vlak bij de weg, maar hier blijkt die 4 km verderop te liggen. We laten ons de broodjes en de overschot van de ribben van gisterenavond (het is hier dus heel normaal dat je de overschot in een box meeneemt)smaken.

Hierna is het nog een kleine 20 minuten tot aan de Devils Tower. Wat een machtig stuk rots. Om de rots te beklimmen heb je een speciale toestemming nodig, maar gezien het tijdsgebrek passen we daarvoor ;) Vandaag hangen trouwens weer drie waaghalzen tegen de rots. Twee van hen zullen tegen de tijd dat we hier vertrekken, hun poging opgeven, terwijl de derde dan bijna boven is.

We lopen hier de trail rond de Tower, volgens de informatieborden zo'n 2 km. Ondertussen wordt de lucht echter steeds dreigender en er kon wel eens onweer opkomen. Maar we houden het droog tot het einde.

Tegen half vier zijn we terug aan de auto en omdat we volgens de navi nog een kleine 300 km voor de boeg hebben, houden we ons niet langer op. Beneden nog snel wat foto's maken van een prairiehondendorp. Hier krioelt het werkelijk van deze beestjes. Die kweken denkelijk nog harder dan konijnen.

Annette rijdt ondertussen weer en wanneer we op een bord zien dat Buffalo nog maar een kleine 200 ipv 300 km ver is, kijken we de navi nog eens na. Deze staat op 'mooie' route, maar omdat er niet zo veel te zien zal zijn wordt de snelle route ingegeven en inderdaad, de aankomsttijd wordt met bijna drie kwartier ingekort. In de buurt van Gillette (zijn hier de scheermesjes uitgevonden?) regent het en in de verte bliksemt het af en toe.

Tot Buffalo niks spectaculairs gezien, afwisselde landschappen, af en toe een kudde runderen, wat reeën en antilopes, ja-knikkers en waarschijnlijk nog wel iets dat ik met de ogen dicht niet kon zien.

Tegen kwart voor zes kunnen we inchecken in een bijna leeg hotel.

We rijden nu nog effe door Buffalo, maar veel is hier niet te zien; twee brede straten met links en rechts wat winkels, hotels/motels en wat (fastfood)restaurants. Eten doen we in het Bozeman Trail Steak House - niet slecht.

Dadelijk op tijd onder de wol want morgen is weer een lange, vermoeiende dag.

We zijn vandaag weer 475 km opgeschoten - 44,5 liter getankt voor € 31,5.

Het was wisselend bewolkt met één bui onderweg, tussen 16° en 26° C naargelang tijd en plaats. Nu lijkt er weer onweer in de lucht te hangen.

Op foto klikken voor groter formaat.