maandag 17 juni 2013

16 juni 2013: Yellowstone N.P.

Omdat de dag gisteren te kort bleek te zijn wordt vandaag de wekker weer op het onmogelijke 6 uur gezet. De zon straalt in volle glorie, maar het is wel 'frisjes': om en bij het vriespunt.

Na het ontbijt (dat ons stillekesaan de keel begint uit te hangen omdat het iedere morgen hetzelfde is) rijden we nog vlug langs de winkel en omstreeks 08:40 passeren we de controlepost aan de ingang van het park. Het is nog een stuk rustiger dan gisteren.

We rijden in één trek door tot aan de Yellowstone Canyon, of nee, we stoppen heel even om wat foto's van enkele elks met prachtig gewei te maken.

Het wordt afgezaagd maar een beschrijving geven van wat we zien is moeilijk. Een diepe kloof waarvan de wanden alle kleuren hebben, beneden een woeste rivier en (voorlopig) in de verte een machtige waterval. En de rest vertellen de foto's.

We doen eerst de noordkant van de canyon waar verschillende uitkijkpunten zijn. Aan één van de plaatsen heeft iemand een sterke verrekijker en fototoestel met grote zoom opgesteld. Het geheel is gericht op een scherpe rotspunt waar een visarend op een reusachtig nest zit te broeden. Elke voorbijganger wordt vriendelijk uitgenodigd om eens te kijken: prachtig zicht. De brave man zit al uren met engelengeduld te wachten tot het mannetje met een grote vis op bezoek komt.

Wij trekken verder en komen aan de plaats waar je net boven het begin van de Upperfalls kunt meemaken met welk geweld het water zich naar beneden stort.

Daarna rijden we naar de zuidzijde van de canyon. Hier doen we Uncle Tom's trail: 358 trappen naar beneden tot aan een adembenemend zicht op Falls. De zon staat ideaal om een regenboog te creëren. Naar beneden gaan viel nog mee, maar mijn ?? kg (ja, het zijn slechts 2 cijfers) naar boven slepen is een ander paar mouwen. Maar wat onze 70-plussers kunnen mag voor ons geen probleem zijn en we komen alle vier moe maar voldaan terug aan de auto.

Het is inmiddels middag geweest wanneer we stoppen aan de Mud Vulcano, borrelende modderpoelen waar de stank niet te harden is. Enige voordeel hieraan is dat je zelf ook wat 'lucht' kunt laten ontsnappen zonder dat je het schaamrood op de wangen hoeft te krijgen :)

Na een rondje van 1,6 km rond de poelen ontvluchten we de stank, op zoek naar een geschikte picknickplaats.

Die vinden we aan de oever van de Yellowstone-rivier. We vergeten de stank en genieten van de broodjes en fruit.

Annette neemt nu het stuur over en het duurt niet lang of mijn ogen vallen vanzelf dicht. Ik mis dus de rit door de - door een brand geteisterde - bossen totdat ik in de verte hoor zeggen dat er iets te zien moet zijn omdat weer een hoop auto's langs de weg staan. Tussen de zwartgeblakerde bomen liggen enkele elks.

Langs de boorden van het Yellowstonemeer - waar we nog een pelikanenkoppel op de gevoelige plaat kunnen leggen - gaat het nu naar het Upper Geyser Basin waar o.a. de Old Faithfull en de Riverside geiser liggen. Het is 15:20 als we daar aankomen. De grote parkings staan bijna allemaal vol en we vrezen hier een reusachtige mensenmassa aan te treffen. Maar al bij al valt het nog reuze mee. Het gebied is zo groot dat iedereen zich verspreidt.

In het visitors center vernemen we dat de Old Faitfull rond 16:55 zijn volgende eruptie zal hebben. De Riverside staat gepland tussen 17 en 18 uur. Omdat we links en rechts gelezen hebben dat de Riverside minstens even indrukwekkend is dan de (meer toeristische) Old Faithfull, besluiten we de 2,2 kilometer naar de eerste te wandelen. Bovendien barst de O.F. 16 tot 17 maal per dag uit en de Riverside slechts 3 maal. Onderweg komen we nog langs de Grotto Geyser die blijkbaar continu water en damp spuwt.

Netjes op tijd (16:55) en als één van de eersten komen we aan bij de Riverside Geyser. En dan kan het wachten beginnen. Gelukkig komt er nog een Nederlands koppel langs dat begint te vertellen over hun reizen, waardoor de tijd ongemerkt voorbij gaat want het duurt tot even voor 18:00 voordat het spektakel losbarst. Beschrijven is ondoenbaar, dus blader maar eens door het fotoalbum.

Daarna nog even naar de prachtige Morning Glory Pool en dan over de vlonders terug naar het visitors center. Overal dampen kleinere geisers en hotpools. In de verte zien we de Old F. weer uitbarsten. Met enkele buffalo's op de voorgrond een mooi zicht.

Het is 19:00 wanneer we de honger stillen met eens iets anders dan hamburger, (buffalo)steak of ribbekes: forel staat op het menu in het cafetaria en het smaakt nog goed ook.

Omdat de volgende uitbarsting van de vlakbij gelegen Old F. rond 20:00 verwacht wordt, zetten we ons tussen de honderden andere kijklustigen. De uitbarsting komt maar traag op gang en wanneer het dan gebeurt vinden we het toch enigszins teleurstellend. Het klopt dus dat de Riverside Geyser mooier is dan de Old F.

We verlaten het Upper Geyser Basin en nemen telkens een Drive (zijwegen die verderop weer op de hoofdroute uitkomen) in de hoop nog wat wild en dan vooral een beer te zien. Het enige wild dat we zien zijn een grote vogel en verderop wat buffalo's en herten. Ik vrees dat als we een beer willen zien, we hem zelf moeten tekenen :(

Bij het bekijken van de grote onbekende vogel worden we wel verrast door de uitbarsting van de White Dome.

Het is al weer 22:00 en donker wanneer we uitgeput aan het hotel aankomen.

We zijn er weer in geslaagd om 232 km veilig af te leggen.

Het is vrijwel heel de dag zonnig geweest met enkel tegen de avond wat dreigende wolken bij een temperatuur van rond de 20-22° C.

Morgen verlaten we Yellowstone en zoeken ons heil in de Grand Tetons.

Op foto klikken voor groter formaat.

2 opmerkingen:

  1. Ha, zoals beloofd. We zijn intussen veilig terug in het Nederlandse. Geweldige reis gehad in het Westen. veel vergelijkbaar herkenbare zaken die jullie daar meemaken. Ik was ooit " in een eerder leven " gelukkig om in Denver te mogen zijn en de directe omgeving. Jullie verhalen over dat gebied zijn dus ook het feest der herkenning. Ben benieuwd of jullie Pikes Peak nog gaan doen met de tandrad baan. Echt wel een belevenis bij mooi weer!

    Geniet verder, en tot snel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hui, fijn om te horen dat jullie weer veilig thuis zijn geraakt. Wat Pikes Peak betreft, dat hangt er van af hoe lang we nodig hebben van Moab tot Aurora want dat schijnt best een lange rit te zijn. Maar we houden het in het achterhoofd. Bedankt voor de tip!

    BeantwoordenVerwijderen