11 juni 2013: Estes Park -> Custer

Gisterenavond zijn we als een blok in slaap gevallen maar door die ellendige airco hier (maakt het lawaai van een Boeing 747) zijn we toch weer tig keer wakker geweest. Airco uitzetten zou je dan zeggen, maar dan word je wakker van benauwdheid. We hebben dus de keuze gehad tussen cholera en de pest.

Om 06:30 maar onder de douche gestapt, ontbijten en daarna effe skypen met het thuisfront.

Na het uitchecken vangen we de lange rit naar Custer aan. De navigon wordt geprogrammeerd op 'mooie route' via Scott Bluff.

Na nog geen half uur laten we de Rockies achter ons en rijden de prairie in. Aanvankelijk is er nog regelmatig bebouwing en verkeer, maar na een poosje wordt het steeds verlatener en is er vrijwel geen verkeer meer.

We passeren nog een coral gevuld met duizenden schapen en een andere met duizenden runderen. En de pairieweiden? Mooi afgemaakt met draad langs de weg en verder.... leeg! Plaats voor honderdduizenden runderen maar we hebben er geen honderd gezien.

Af en toe zien we ook een pronhorn antilope.

Voor de rest kruist ons af en toe een vrachtwagen maar dat is het dan ook. Ik opper nog dat we blij mogen zijn dat we over macadam mogen rijden. Had beter mijn mond gehouden want niet veel later was het gewoon een gravelweg. Wel bijna zo breed als een autostrade.

We zijn ondertussen de grens met Nebraska gepasseerd.

Rond de middag is de temperatuur opgelopen tot zo'n 34º C.

Het laatste stuk voor Scottsbluff is wat bij ons een autosnelweg is. Ook hier minder verkeer dan bij ons midden in de nacht op de E314.

Scotts Bluff was rond 1850 een herkenningspunt voor de pioniers die van de oostkust naar de Rockies en de westkust trokken. Midden in de vlakte rijzen de zandstenen bergen omhoog.

Het is ongeeveer 12:45 wanneer we stoppen aan het Visitor Center.

Onze magen beginnen langzaamaan te protesteren, dus is het hoog tijd dat de koelbox open gaat voor onze dagelijkse sandwishes en portie fruit.

Hierna bekijken we de huifkarren, slenteren door het museum om daarna  naar de top van de Bluf te rijden. Hier heb je een uitzicht over de hele omgeving.

Omdat we nog een kleine 300 km voor de boeg hebben houden we ons niet te lang op en rond 14:30 gaat het verder richting Custer.

Annette neemt het stuur over en ook hier geldt weer: eindeloze weilanden, om de paar kilometer een watermolen om het grondwater op te pompen voor het weinige vee, af en toe een eenzame antilope en rechte wegen zonder verkeer. Als we al eens moeten afdraaien zegt de juffrouw in de navi weer " deze weg 75 km blijven volgen". Spannend en afwisselingsvol dus en daarom kan ik zonder veel te missen aan de blog werken ;)

Zo'n 190 km voor Custer verandert het landschap. Glooiende heuvels met groene weiden en naaldbosjes. Wat later duiken in de verte weer enkele bergen op. Dus toch wat afwisseling... gedurende 30 km, want daarna is het weer kaal weiland zover het oog reikt (en dat doet het hier ver).

Zonder te weten waar, zijn we South-Dakota binnengereden (geen bord gezien). Eens Hot Springs voorbij wordt het interessant. We rijden eerst door een stukje van Custer N.P. en er wordt gewaarschuwd voor buffalo's. En ja hoor, het duurt niet lang voor dat we de eerste zien.

Daarna door de Black Hills. Deze zijn letterlijk zwart door een flinke bosbrand.

Beide parken staan morgen op het programma en het is al bijna 18:00 dus we rijden door naar het hotel in Custer. Dat wordt nog even zoeken omdat de teut in de navi het verschil tussen links en rechts niet kent.

Na het inchecken naar de kamer, maar daar geraken we niet binnen omdat het nachtslot op staat. Geen nood, het personeel heeft daar een 'special tool' voor maar... weet niet hoe ermee om te gaan. Wanneer de vriendelijke dame na 5 minuten sukkelen de moed opgeeft en ons een andere kamer wil geven, vraag ik of ik ook eens mag proberen en 15 seconden later staan we binnen :)

Zij is zo enthousiast dat ze me morgen bij het ontbijt een 'special threatment' belooft. Ze wil zelfs een kwartier vroeger beginnen werken voor onze 'date' :D

Ben eens benieuwd.

In Custer zelf staat alles in het teken van de bizons en cowboys. Morgen eens op het gemak bekijken.

Het was vandaag grotendeels onbewolkt bij temperaturen tot 34,5º C, behalve hier in Custer: 20º en zwaar bewolkt. Tot morgenmiddag bovendien kans op zwaar onweer.
Edit: Om 21:45 barst er inderdaad een hevig onweer los. Het bliksemt en dondert ononderbroken bij hevige regen. Belooft een gezellig nachtje te worden.

632 km gereden. Tank nog eens gevuld met 51 liter voor 41,18 euro.

Op foto klikken voor groter formaat.