09 juni 2013: Rocky Mountain N.P.

Na een korte maar vrij goede nachtrust schuiven we om 07:15 aan tafel voor een warm ontbijt. Buiten schijnt de zon uitbundig en het belooft dus een prachtige dag te worden.

Vandaag gaan we de Trail Ridge rijden maar eerst inkopen doen, dus gaan we op zoek naar de Safeway. Deze staat met een reuzengroot bord aangekondigd maar toch slagen we er niet in om hem te vinden (wel het tankstation van Safeway maar het warenhuis zelf niet). Uiteindelijk de navigon maar aangegooid en nu blijkt dat we één straat hoger moeten zijn. Omdat we onze klantenkaart thuis vergeten hebben vragen we maar gelijk een nieuwe. Scheelt toch flink wat procentjes op de rekening. Eer we eens alles gevonden en ingeladen hebben is het toch al weer 09:30 vooraleer we echt op weg zijn.

Bedoeling is om via de Fall River Road (éénrichtingsverkeer en onverhard) en de Trail Ridge Road naar Grand Lake te rijden, zo'n 71 km, om daarna noodgedwongen een groot gedeelte via dezelfde weg terug te rijden.
Als snel blijkt echter dat de Fall River Road nog steeds afgesloten is (winterafsluiting?). Dus dan maar richting Trail Ridge Road.

Maar vooraleer we daar aankomen nemen we nog eerst de Beaver Lake Road want deze blijkt gedurende de weekdagen afgesloten i.v.m. werken. Aan de Upper Beaver Meadows besluiten we wat te wandelen (+/- 2,7 km). Op weg naar de parkeerplaats stoppen we even om wat foto's van enkele herten te maken. We weten nog niet welke soort het is; te groot om 'white tailed deer' te zijn en te klein om 'elk' te zijn. Nadat we nog geen 200 m aan het wandelen zijn komt er een hele kudde van deze beesten uit het bos. We noemen het 'wild' maar ze blijken totaal niet schuw te zijn.

Na deze wandeling zien we een wegwijzer naar het Sprague Lake. Voorbije jaren in Canada zijn we aan het gelijknamige Lake bij Canmore geweest, dus zullen we hier ook maar eens gaan kijken. Rond het Lake loopt een wandelweg van een halve mijl. Naar ons gevoel hebben ze hier toch vrij lange mijlen maar kom, we hebben weer wat beweging gehad en het levert (hopelijk) mooie plaatjes op met de besneeuwde bergen op de achtergrond.

Hierna gaat het écht over de Trail Ridge Road. Deze bergpas gaat tot op een hoogte van 3.713 meter en is daarmee de hoogste geasfalteerde weg van de V.S. . Het traject ontpopt zich als een prachtige route met heerlijke vergezichten en langs de kant sneeuwmuren tot 5 meter hoog. Het geheel doorstaat de vergelijking met de Icefields Parkway in Canada niet (maar dat is ook buiten-categorie), maar komt toch dicht in de buurt.

Onderweg picknicken we nog aan een rivier en dan gaat het verder richting Grand Lake. We zijn nog maar net weg van de parking of er staan enkele auto's aan de kant en dit kan ook hier maar één ding betekenen: wild. Nu is het een groepje van een stuk of 8 'Elk' of Wapiti. Eén van hen heeft een immens gewei, maar is vrij moeilijk te fotograferen. De rest van de weg krijgen we nog zoveel herten te zien dat het ons uiteindelijk zelfs niet meer boeit.

Grand Lake is een typisch Amerikaans stadje, tenminste dat schrijven ze zelf op een informatiebord. Het is gelegen aan een redelijk groot meer en zou tijdens de zomermaanden veel toeristen lokken. Eigenlijk is het niet veel meer dan één brede, geasfalteerde, straat met enkele onverharde zijstraatjes. Overal zie je de Amerikaanse vlag wapperen. In de hoofdstraat eten we ons eerst een lekker soft-ijs en na een (heel) kort wandelingetje naar het meer en terug, belanden we op een terras tussen de Amerikanen achter een lekkere, smaakvolle, Pale Ale (kwestie van de buikomvang op peil te houden).

Het is ondertussen 16:15 en we moeten de hele weg nog terug, dus wordt het tijd om hier op te breken. Nog even stoppen aan de Milner Pass, de Continental Divide oftewel scheidingslijn van het water dat naar de Pacific of naar de Atlantische Oceaan vloeit.
Wat verderop wandelen we nog een stukje van de 'Tundra Communities Trailhead' die een prachtig vergezicht biedt en waar we enkele grote marmotten kunnen spotten. Hier merken we ook dat je het op deze hoogte erg rustig aan moet doen: bij de minste inspanning wordt je 'op de adem getreden' en een spurtje bergop komt je hier duur te staan (niet dat we dat gedaan hebben hoor).

Tegen 18:30 zijn we terug op de kamer, effe douchen en dan nog wat gaan eten. Het koffer zou volgens de dame aan de receptie ergens tussen 03:00 en 05:00 kunnen komen en omdat er dan niemand meer aanwezig is, zullen we uit bed gehaald worden :(

Om 20:45 in het donker nog eens door de hoofdstraat langs de winkels gelopen en de eerste dag zit er al weer op.

Dit verslag is nog niet af, of we krijgen telefoon dat het koffer is aangekomen; wij nog blijer dan ma, want nu kunnen we vannacht doorslapen :D

Het is de hele dag stralend weer geweest bij een temperatuur tussen 13° (boven op de pas) en 25°. Wel redelijk veel wind.
206 kilometer gereden en de eerste keer getankt: 7,27 gallon voor $ 28. In gewone mensentaal is dat 27,5 liter voor € 21,4 (€ 0,79/liter). Dáár wordt een mens vrolijk van.

Het is hier nu 23:30 geweest en ik heb echt geen goesting meer om me met de foto's bezig te gaan houden, dus daar moeten jullie nog wat geduld voor hebben. Ik heb trouwens gehoord dat er wat problemen zijn om toegang tot het album te krijgen (niet dat daar al iets te zien valt), dus dat moet ik tussendoor ook nog even zien op te lossen.

Goeiemorgen en tot morgen ;)

Op foto klikken voor groter formaat: