08 juni 2013: Maaseik - Estes Park CO

Om 05:15 uur loopt die verdomde wekker al weer af (lijkt wel alsof ik dagdienst heb). Na een langzame start rijden we om 06:45 de oprit af en laten we MSK achter ons. Op de snelweg naar A'dam is het uitermate rustig en eigenlijk is het onnozel dat je op een weg met 5 rijstroken maar 100 km/u mag rijden.

Auto afleveren is weer een fluitje van een cent en om stipt 09:00 u wandelen we de zo goed als verlaten vertrekhal in. Koffers afgeven, door naar de controle (waar ma haar knie alle toeters en bellen doet afgaan). We leggen onze rugzakken op een rollator (want zo zien de bagagekarretjes uit) en gaan een koffie met muffin drinken/eten - want die zullen we in de US wel niet krijgen ;) Daarna gaat het richting gate B17.

Daar aangekomen slaat de paniek toe: van pa's rollator wordt de rugzak gemist! Geen flauw idee waar deze verloren/gestolen werd. Het is vijf voor half elf en over vijf minuten begint het boarden. Zo snel als ik kan (en dat gaat snel dankzij de loopbanden) loop ik het hele traject terug naar de koffietafel op zoek naar de zak. Nergens te bespeuren :( Dan maar aangifte doen bij de infobalie en terug naar de gate. Halverwege zie ik een dame van securitas met de rugzak rondlopen en ik schiet met een zucht van verlichting op haar af. Ik begin haar spontaan op te sommen wat er in de zak steekt,denkend dat ik deze dan terug krijg. Mispoes, eerst moet de zak weer door de scanner, dan naar de infobalie waar mijn paspoort en boardingticket worden overgeschreven en dan nog eens controle of die zaken ook wel aanwezig zijn. Ondertussen wordt de gate verwittigd dat mijnheer S. mogelijk wat later zal opdagen. Zak werd gevonden aan einde loopband.

Een halve kilo lichter, een jaar ouder en 372 grijze haren rijker kom ik badend in het zweet nog mooi op tijd aan bij de gate. Het belooft een avontuurlijke vakantie te worden.

De vlucht naar F verloopt vlotjes maar we worden geparkeerd op het uiteinde van de immense luchthaven. Er volgt een rit met de bus en dan nog een hele afstand lopen door gangen en trappen. Vandaag misschien meer beweging dan rest van vakantie;)

Gelukkig verloopt nu alles gesmeerd en we zitten nu in de boeing 747 te wachten op vertrek.

Over de vlucht op zich valt niet veel te vertellen. Af en toe wat lichte turbulentie, 2x warm en lekker eten - 3x zoveel dan vorig jaar - en overvloedig drinken.

Stipt op het voorziene uur kunnen we zeggen: "Ladies and gentlepeople, we have landed in the Ustated Nites of America".

Nadat we ene vriendelijke (ahum) en ene echt vriendelijke 'custom' (gelukkig was die voor pa en ma) zijn gepasseerd, zien we de eerste drie van vier koffers al op de band liggen. Nu is het wachten op dat vierde. En hoe langer we wachten hoe benauwder we het krijgen. Na een kwartier wachten is het laatste koffer uit de kelder gekomen maar... dat van ons is er niet bij! Aan de balie is men al op de hoogte van het feit dat 1 koffer van Mrs K. in ... Frankfurt staat te wachten op de vlucht van zondag. Na weer wat papierwerk is ma een gevulde toilettas en een cheque van $ 50 rijker en krijgt ze de belofte dat het koffer morgen in Estes Park wordt afgeleverd.

Nu gaat het met de bus naar Hertz om de auto af te halen. De luchthaven is zo uitgestrekt dat elke verhuurmaaatschappij een eigen pendeldienst heeft. Dit jaar is onze SUV een maatje kleiner dan vorig jaar: een Chevrolet Equinox.

Om 17:45 verlaten we eindelijk de luchthaven. Op het eerste stuk is niet veel te zien behalve wat pairiehonden op de weg (zowel dood als levend). Vanaf Boulder wordt het heuvel- tot bergachtig en dus mooier.

Bij het binnenrijden van Estes Park lopen al verschillende herten over straat. Ons eerste wild hebben we dus al in de pocket.

Na het inchecken in hotel nog ff wat eten en dan eindelijk slapen (zijn een dikke 25 uur bezig).

We hebben hier zo'n 91 mijl oftewel 146 km gereden.

Half bewolkt en onderweg 73º en hier 63º. Oh ja, farenheit he.  (22 en 17º C)

Geen foto's  vandaag.

Tot morgen....